![](/upload/iblock/096/0966112f631a596e6299d7a21a1e8835.jpg)
Станіслаў напісаў нямала вершаў, прычым шэраг іх пакладзены на музыку. Песні тыя выконваюць беларускія гурты Латвіі, Літвы, Эстоніі, гучаць яны і ў Беларусі. А яшчэ паэт перастварае латышскія народныя і аўтарскія песні на беларускую мову. А “песенна-паэтычны дыялог” надзвычай важны для пашырэння духу паразумення, сяброўства паміж латышамі й беларусамі, паміж краінамі-суседкамі Латвіяй і Беларуссю.
Читайте также
Чытанне вершаў чаргавалася з песнямі на словы Станіслава Валодзькі. Выконваў іх пад гітару Яўген Пашкевіч (“В твой день рождения” і “Признание”). А мясцовы ансамбль “Узоры” (мастацкая кіраўніца Яніна Юзэфовіч) спяваў “Касцёр для дваіх” і перакладзеную госцем на беларускую мову вядомую Калядную песню “Ціхая ноч”. Сустрэча праходзіла ў цёплых, па-сямейнаму сардэчных варунках, з абменам думкамі, уражаннямі, меркаваннямі, а таксама пажаданнямі.
Такія паэтычна-рамантычныя сустрэчы, на мой погляд, вельмі важныя для паўнацэннага жыцця ў беларускіх асяродках замежжа. Ну не заўсёды ж патрэбны вялікія зборы людзей, як на фэсты ці Купалле: беларускай душы даспадобы й ціхая камернасць вясковых вячорак, Калядных вечароў з іх патемнасцю. І мы вельмі рады, што дзякуючы Станіслу Валодзьку змаглі “сагрэцца душамі”: такім паэтам-беларусам ганарымся мы, ім ганарыцца можа і ўся Беларусь. Праз газету выказваем яму вялікую ўдзячнасць, жадаем моцнага здороўя, далейшага імкнення ды энергіі тварыць дабро, ствараць новыя цудоўныя вершы!
Лідзія Знотыня, старшыня Славянскага таварыства “Узоры”, г. Ліваны, Латвія
Голас Радзімы № 3 (3555), чацвер, 18 студзеня, 2018 у PDF