Ксендз Кирилл Бардонов о чудотворном образе в Божьей Матери Борунской

Гісторыя некаторых невялікіх населеных пунктаў нашай краіны паказвае, што існуюць мясціны, якія незаслужана застаюцца ў цяні. Сярод іх аграгарадок Баруны ў Ашмянскім раёне Гродзенскай вобласці.

Можна сказаць, што Баруны размешчаны паміж двума замкамі — Гальшанскім і Крэўскім. Гэты аграгарадок цікавы касцёлам Святых Пятра і Паўла, які быў пабудаваны ў сярэдзіне XVIII стагоддзя. У гэтым касцёле знаходзіцца асаблівая ікона — абраз Маці Божай Барунскай.

Няма дакладных звестак пра тое, хто напісаў гэту ікону. Першыя згадкі пра яе датычацца XVII стагоддзя. Ікона належала айцу Язафату Бражыцу, які заўсёды браў яе ў падарожжы. У 1666 годзе, падчас яго знаходжання ў Мінску, пачалася эпідэмія, якая распаўсюдзілася з незвычайнай хуткасцю. Па некаторых звестках, набожны манах хадзіў па Мінску, дапамагаў хворым і маліўся за іх перад іконай, якую насіў з сабой.

Перад смерцю айцец Язафат падарыў сваяку Мікалаю абраз Маці Божай з Дзіцяткам Хрыстом з просьбай шанаваць ікону. Але той загарнуў яе ў тканіну і схаваў. Праз пяць гадоў Мікалай цяжка захварэў і ўжо чакаў смерці, калі яму з’явілася Маці Божая і нагадала словы манаха. Пасля гэтага быў пабудаваны храм, у якім і змясцілі абраз.

Пазней ікона часта знаходзілася ў розных месцах дзеля таго, каб яна не была знішчана ці страчана падчас войн і ліхалеццяў. 15 кастрычніка 1922 года абраз Маці Божай канчаткова заняў месца ў барунскім касцёле.

Каталіцкія і праваслаўныя вернікі моляцца не іконам, але дзякуючы ім. Іконы служаць скіраванню думкі чалавека да Бога і стварэнню малітоўнага настрою. Выявы недапушчальныя толькі тады, калі мы прыпісваем ім уладу, якая належыць выключна Богу, або калі мы пакланяемся ім як бажаствам.

У каталіцтве адлюстраванні Багародзіцы і Хрыста на знакамітых іконах прынята каранаваць сімвалічнымі каронамі. Сімвалічная каранацыя абраза Маці Божай Барунскай адбудзецца 12 кастрычніка.

Ксёндз Кірыл БАРДОНАЎ