![](/upload/iblock/f88/f8837d896ba063aaa11414c168ad11dc.jpg)
![](/upload/iblock/361/36154c8899033ecc1e4ae38dbf18f633.jpg)
У справу iдуць мужчынскiя рукi
На кухнi, а дакладней, у сучасным цэху, працуюць браты. Першы робiць цеста i замешвае, другi кiдае прадукты ў цестамес i кантралюе ход работы, трэцi адразае патрэбную колькасць цеста i ўзважвае, перадаючы наступнаму для дадання ў формы i адпраўку ў велiзарныя духавыя шафы. Яны працуюць так спрытна, што толькi паспявай пракантраляваць, што i куды iдзе. Дарэчы, робяць не толькi велiкодныя кулiчы — маленькiя i вялiкiя, але i хлеб, рулеты, пiражкi з рознымi начынкамi. Мiма нас праносiцца старшы змены з двума вёдрамi, у якiх плаваюць жаўткi з бялкамi. За iм — пекар з лiтрамi сланечнiкавага алею. Часу ў iх мала — перад Вялiкаднем трэба зрабiць шмат кулiчоў для магазiна, палатак каля храма, а яшчэ iм трэба забяспечыць дастаўку на дом! Вось вы ведалi, што можаце замовiць дастаўку са Свята-Елiсавецiнскага манастыра? У гэтым годзе гэта стала магчымым дзякуючы iнiцыятыве сясцёр i братоў.
![](/upload/iblock/826/826f717e2b25d631d2b72b2362855330.jpg)
Вы, напэўна, заўважылi, што велiкодныя кулiчы робяць менавiта браты? Так, гэта iх пякарская праца. Сёстры ў суседнiм цэху адказваюць за кандытарскiя вырабы: торцiкi, пiрожныя... За iмi знаходзiцца цэх, дзе пакуюць велiкодныя кулiчы ў празрыстую абгортку, завязваюць чырвоныя стужачкi i адпраўляюць у скрынкi, каб акуратна перадаць у магазiн.
![](/upload/iblock/3a2/3a2a5c9ca4e1cff110eca22c2ff5b1a9.jpg)
Дзякуй Богу
Сцяпан Шавялёў, пекар Свята-Елiсавецiнскага манастыра, робiць невялiкi перапынак толькi дзеля нас — работы сапраўды вельмi шмат:
— Мы працуем у дзве змены па пяць чалавек, каб усё паспець. У звычайны час па трое — старшы змены i два памочнiка. Кожны год падрыхтоўка да гэтага свята — праверка на трываласць. Вось нават хлопцы, якiя пачалi ўчора змену ў 17.00, i павiнны былi скончыць у 5 гадзiн ранiцы, усё яшчэ не сышлi: трэба рабiць кулiчы. I гэта не проста праца, гэта падабаецца! За змену ў нас атрымлiваецца ў сярэднiм 2000 кулiчоў — вялiкiх i маленькiх.
![](/upload/iblock/402/4024e91319e5c07990132815bf58b161.jpg)
Сцяпан працуе пекарам ужо 10 гадоў. Кажа, што менавiта гэтае месца дало яму магчымасць змянiць сваё складанае жыццё, здабыць прафесiю i вялiку сям’ю — зараз у яго тры дзiцяцi, якiм ён пячэ кулiчы, модныя тарты i рулеты:
— У мяне не было жыцця. Толькi нешта паламанае i разбуранае. Цяпер усё добра — дзякуй Богу. Менавiта тут я заняўся тым, да чаго быў схiльны з дзяцiнства: пачаў гатаваць ежу. Першае, што тут выйшла з-пад маiх рук, — бiсквiты. Як зараз памятаю! Вядома, атрымалася камяком. Але тут добра вучаць, ёсць рост i вельмi сур’ёзны падыход да ўсяго. Нават, сказаў бы, што ўсё больш строга, чым у iншых пякарнях.
Сцяпан для прыкладу расказвае пра хлеб, якi робяць тут: такi ва ўсiм Мiнску не знайсцi. Кажа, нi грама «хiмii». А разнастайнасць якая! «Манастырскi», «Лiтоўскi», «Барадзiнскi» i iншыя. Ён працягвае:
— Такi хлеб робяць у пары мiнскiх пякарняў, дзе бохан будзе каштаваць ажно 5 рублёў. У нас у разы менш, i, да таго ж, наш вельмi смачны i карысны. Напрыклад, ёсць у нас хлеб па рэцэптуры 1956 года! Добрая класiка. Самае важнае пры гатаваннi хлеба i кулiчоў — шмат добрых iнгрэдыентаў: яек, малака, дрожджаў, алею, а таксама добра вымачаныя ў каньяку разынкi для кулiчоў. А яшчэ добры замес i час, якi мы вытрымлiваем. Парада: не спяшайцеся, калi робiце кулiчы i хлеб.
![](/upload/iblock/ed2/ed25e8ce71cb8875166836fdde4a0b7a.jpg)
Сцяпан не расказвае ўсе сакрэты вытворчасцi велiкодных кулiчоў, якiя ўнутры выглядаюць неяк чароўна — як паветраная падушка ў каркасе цеста. Пры нас ён упрыгожвае iх: маленькiя кулiчыкi абмаквае ў белы шакалад — выглядае вельмi смачна! Пасля дадае кандытарскую рознакаляровую стружку. Вялiкiя кулiчы мачае ў цукровую глазуру, а наверх для пушчай прыгажосцi вафельныя дэкаратыўныя ўпрыгажэннi — кветачку i лiсцiкi. Шакаладам пiша: «ХВ» — Хрыстос Уваскрос! Зрабiўшы такую партыю, зноў прымаецца выконваць новыя задачы, якiя ставiць галоўны змены: трэба ўключыць духавыя шафы для наступнай партыi кулiчоў. Аказалася, пакуль мы размаўлялi, пекары паспелi зрабiць яшчэ рулеты з макам, арэхамi, курагой i чарнаслiвам, а яшчэ кулiчы, хлеб... Гэта б войска, ды на маю кухню!
![](/upload/iblock/268/268c3f45afbbe07030debb8841bf1dfa.jpg)
Зноў i зноў гудуць цестамесы, на бляхах мяняюць паперу для выпечкi, у вагонкi грузяць формы. Перад носам дастаюць з духавой шафы партыю кулiчоў: у нос б’е салодкi водар, а акуляры пацеюць ад пары, якая iдзе ад кулiчыкаў. Нам дораць маленькiя булкi, але спрабаваць цяпер iх не будзем: вось у нядзелю — у свята Вялiкадня, калi па горадзе павязуць велiкодныя кулiчы браты i сёстры Свята-Елiсавецiнскага манастыра, падзелiм iх з сем’ямi пад цёплую гарбату.
![](/upload/iblock/d47/d4711c75e3d1c88b2ce9bf360882dd45.jpg)
![](/upload/iblock/e95/e954ec63d118ea1a6bfad0f4db315d3e.jpg)
![](/upload/iblock/b12/b124af09f95d04f0e17402a353d0d5b9.jpg)
![](/upload/iblock/dfd/dfdef85ba83becd3646645a9b9b841b6.jpg)
![](/upload/iblock/220/2206f2fe3b32c840ed636fc34324b9a1.jpg)
![](/upload/iblock/c78/c787c6013de5da78be7a3f85a1680bf6.jpg)
![](/upload/iblock/c43/c431eb3f00939e5b0cf0c6a82ad41c0c.jpg)
![](/upload/iblock/2c5/2c55030dd20a4c4a7d7a563fecf5a1b7.jpg)
kasel@sb.by