Слесар Сяргей ЖУРАЎСКІ праводзіць настройку абсталявання станцыі абезжалезвання.
Задача павышанай складанасці
Многім раёнам краіны ўжо ўдалося наблізіцца да стапрацэнтнага забеспячэння насельніцтва якаснай пітной вадой. У Брэсцкай вобласці лідарам з’яўляецца Лунінецкі раён, дзе сёння 99,9 працэнта спажыўцоў маюць водазабеспячэнне пітной якасці. І гэты паказчык дасягнуты не з-за асаблівай чысціні тутэйшых крыніц, а хутчэй наадварот. Блізкае размяшчэнне прыгажуні Прыпяці не лепшым чынам адбіваецца на якасці вады ў гэтых мясцінах — утрыманне жалеза ў ёй адно з самых высокіх у Беларусі.Сёння цяжка паверыць, але яшчэ 20 гадоў таму ў Лунінецкім раёне былі населеныя пункты, дзе колькасць жалеза ў пітной вадзе даходзіла да 15 мг/ куб. дм пры існуючай норме 0,3 мг/ куб. дм. Прасцей кажучы, гэта азначала, што электрачайнік або пральная машына замест умоўных 5–10 гадоў служылі толькі год-два. Зразумела, што і для здароўя чалавека лішняе жалеза таксама непажадана. Таму пытанне забеспячэння жыхароў раёна якаснай вадой тут было адным з самых вострых.
Вырашыць яго даручылі Лунінецкаму КУП водаправодна-каналізацыйнай гаспадаркі «Водаканал». Праўда, на той момант для прадпрыемства гэтая задача здавалася амаль невыканальнай. Да канца 1990-х гадоў «Водаканал» меў стапрацэнтны знос помпавага абсталявання, на ім цалкам адсутнічала аўтаматызаванае кіраванне тэхналагічнымі працэсамі і функцыянаваў мінімальны парк тэхнікі. У такіх умовах гаварыць пра маштабную рэканструкцыю дзеючай сістэмы водазабеспячэння раёна, вядома ж, не даводзілася.
Карэнныя змены ў дзейнасці «Водаканала» пачаліся ў 2001 годзе. На працягу кароткага тэрміну прадпрыемства выйшла на рэнтабельную працу, а стабільнае фінансава-эканамічнае становішча дазволіла правесці сур’ёзнае тэхнічнае пераўзбраенне. Маючы добрую матэрыяльную базу, Лунінецкі «Водаканал» здолеў эфектыўна ўключыцца ў рэалізацыю дзяржпраграмы «Чыстая вада».
— Першым нашым буйным праектам стала рэканструкцыя станцый абезжалезвання на водазаборах у Лунінцы і Мікашэвічах, далей быў створаны новы водазабор «Случ-2», а затым мы звярнулі ўвагу на сельскія населеныя пункты, — расказвае Аляксандр Радзіяновіч, дырэктар Лунінецкага КУП водаправодна-каналізацыйнай гаспадаркі «Водаканал». — Пачынаючы з 2005 года, у рамках рэалізацыі дзяржпраграмы адраджэння і развіцця вёскі былі пабудаваны станцыі абезжалезвання вады ва ўсіх 18 аграгарадках раёна. З завяршэннем гэтай праграмы будаўніцтва станцый у сельскай мясцовасці не спынілася — толькі за 2019–2020 гады дадалося яшчэ пяць. У выніку цяпер у нас налічваецца 26 такіх станцый, дзякуючы якім колькасць жалеза ў пітной вадзе па раёне ўдалося знізіць да 0,15–0,3 мг/ куб. дм.
Дарэчы, пры ўзвядзенні станцый абезжалезвання на прадпрыемстве выкарысталі некалькі ўласных тэхнічных ноу-хау, якія дазволілі істотна знізіць кошт будаўніцтва і ўтрымання гэтых аб’ектаў. Пасля пераймаць перадавы вопыт сюды прыязджалі работнікі водаканалаў з усёй краіны.
Будаўніцтва новага водаправода.
Дасканаласці няма мяжы
Праца, праведзеная прадпрыемствам па мадэрнізацыі сетак водазабеспячэння, была ацэнена не толькі мясцовымі жыхарамі, але і спецыялістамі сферы ЖКГ. Сёлета Лунінецкі «Водаканал» заняў трэцяе месца ў рэспубліканскім конкурсе «Лепшае прадпрыемства ў сферы водазабеспячэння».Спыняцца на дасягнутым работнікі прадпрыемства не збіраюцца — у 2022 годзе разлічваюць выйсці на стапрацэнтную забяспечанасць спажыўцоў раёна якаснай пітной вадой. Таму і абнаўленне тут праводзіцца пастаянна. Толькі за гэты год на тэхнічнае пераўзбраенне і мадэрнізацыю аб’ектаў «Водаканала» было выдаткавана амаль 255 тысяч рублёў.
— З усёй адказнасцю магу заявіць, што пітная вада ў нас у раёне адпавядае ўсім нормам і вы можаце яе спакойна піць проста з-пад крана, — кажа Аляксандр Радзіяновіч. — Што ж тычыцца набыцця розных фільтраў, то гэта асабістая справа чалавека. Але як спецыяліст хачу сказаць, што пасля ўстаноўкі некаторых сістэм з вашага крана можа ісці празмерна вычышчаная вада. А гэта дрэнна для здароўя, бо з вадой мы атрымліваем неабходныя мікраэлементы. Другая крайнасць — фільтры з мінералізацыяй. Тут, па сутнасці, у ваду дадаецца звычайная соль, якая ў залішняй колькасці таксама шкодзіць арганізму. Пра такія простыя рэчы варта ведаць і памятаць. Нездарма ж кажуць, што вада — гэта жыццё. А чыстая вада — гэта яшчэ і добрае здароўе. І мы працуем для таго, каб нашы людзі кожны дзень пілі менавіта такую ваду.
Станцыя абезжалезвання вады.
КАМЕНТАРЫЙ У ТЭМУ
Андрэй КРУГЛЕЙ, начальнік аддзела водаправода і каналізацыі Брэсцкага абласнога ўнітарнага прадпрыемства «Упраўленне жыллёва-камунальнай гаспадаркі»:
— Сёння ў Брэсцкай вобласці забяспечанасць спажыўцоў якаснай пітной вадой складае 95,9 працэнта і да канца года павінна дасягнуць 96 працэнтаў. Для фінансавання мерапрыемстваў у рамках падпраграмы «Чыстая вада», якая з’яўляецца часткай дзяржпраграмы «Камфортнае жыллё і спрыяльнае асяроддзе», з рэспубліканскага і абласнога бюджэтаў на 2021 год выдзелена 6,8 мільёна рублёў. Адным з асноўных мерапрыемстваў, якія плануецца выканаць за гэтыя сродкі, з’яўляецца будаўніцтва ў галіне 29 новых станцый абезжалезвання вады. 15 з іх ужо здадзены ў эксплуатацыю, астатнія будуць уведзены ў строй да канца бягучага года.
paplauski@gmail.com