Як знайсцi працу – на «гарачую лiнiю» па садзейнасцi занятасцi насельнiцтва звярнулася каля 20 мiнчан

«Гарачыя лініі» па надзённых пытаннях працаўладкавання — звычайная практыка для ўпраўлення занятасці насельніцтва камітэта па працы, занятасці і сацыяльнай абароне Мінгарвыканкама. Фармат заўсёды аднолькавы, а вось тэмы — зусім розныя. У сувязі з Дэкрэтам № 1 найбольш актуальнымі для грамадзян сёння з’яўляюцца пошук працы і гарантаваная занятасць. Карэспан­дэнт «Рэспублікі» папрысутнічала на адной з «гарачых ліній».


Вакансій мы не прапануем

Кансультаваць людзей па садзей­нічанні занятасці сёння будзе Іван Радзюк, галоўны спецыяліст аддзела актыўнай палітыкі занята­сці насельніцтва ўпраўлення за­нятасці насельніцтва камітэта па працы, занятасці і сацыяльнай абароне Мінгарвыканкама. Ён яшчэ не паспеў як след насунуць на галаву навушнікі і наладзіць мікрафон, як а 9 гадзіне прагучаў званок.

— Добры дзень, я хачу атрымаць вакан­сію. Ці можна гэта зрабіць якім-небудзь чынам? — дано­сіцца голас мужчыны праз навушнікі.

— Вакансій мы не прапануем, вам трэба звярнуцца ў адзін з трох аддзе­лаў абслугоўвання грамадзян. Запісвайце адрас і тэлефон,— Іван Генадзьевіч да­лі­кат­на тлумачыць усе акалічнасці субя­седніку.

Дарэчы, большасць званкоў на падобныя лінія паступаюць менавіта з просьбамі прапанаваць вакансію. У такіх выпадках спецыяліст накіроўвае чала­века па адрасе най­бліжэйшага для яго аддзела абслу­гоўвання грамадзян і абавязкова папярэджвае, што адразу варта захапіць з сабой неабходныя дакументы — пашпарт, працоўную кніжку, у асобных выпадках — даведку пра стан здароўя… Метад «патэлефаную — і мяне адразу ж уладкуюць на працу» тут, на жаль ці на шчасце, не пракаціць.

Гультаям не рады

А вось наступны субяседнік Аляксей Сяргеевіч калісьці быў звольнены з месца працы па артыкулах за п’янку і прагулы. Потым нейкі перыяд стаяў на ўліку ў службе занятасці, пакуль не прайшоў перанавучанне на аўтаслесара. Мужчына сцвярджае, што і пасля курсаў не атрымалася знайсці працу. Што рабіць?

— У нас ёсць праграма для набыцця вопыту практычнай працы. Яна прадугледжана якраз для тых, хто прайшоў нашы курсы, — дае надзею спецыяліст Мінгарвыканкама. — У рамках праграмы мы заключаем дамову з наймальнікам, працаўладкоўваем чалавека, а потым кампенсуем затраты наймальніка на заработную плату з Фонду сацыяльнай абароны. Дарэчы, за мінулы год такім чынам працаўладкавана 74 чалавекі, у гэтым годзе накіравалі ўжо 9.

Па чатыры на чалавека

У Мінску зарэгістравана каля 2,4 тысячы беспрацоўных, а вакансій больш чым у чатыры разы — ажно 11 тысяч. Прычым каля 70% грамадзян, якія звяртаюцца на «гарачую лінію» па садзейнічанні занятасці, шукаюць менавіта рабочую спецыяльнасць. Сярод жыхароў з вышэйшай адукацыяй у асноўным людзі ва ўзросце, якія трапілі пад скарачэнне і шукаюць аналагічную вакансію ў іншай арганізацыі.

А найбольш актыўнымі бес­пра­цоўнымі ча­мусьці застаюцца пенсіянеры. У Мінску яны асаб­ліва энергічныя. Часцяком на «гарачую лінію» тэлефануюць бабулі з просьбай уладкаваць сына або ўнука.

— Вось аналагічны выпадак быў сёння. Жонка не можа пра­цаўладкаваць 52-гадовага мужа. Праблема ў тым, што ў яго ёсць шмат супрацьпаказанняў па здароўі, — прыгадвае Іван Радзюк напрыканцы размовы. — Наогул, зносіны з людзьмі падчас «гарачай лініі» лічу каштоўнымі як для саміх грамадзян, так і для нас, спецыялістаў. Паглядзіце, большая частка беспрацоўных нават не ведае, куды звяртацца, каб азнаёміцца з вакансіямі.

Вальжына МІКАЛАЕВА