Усю інфармацыю, аб чым толькі захочацца ведаць замежнаму госцю, пададуць кансьержы
«Хачу» — слова, ад якога дзяцей мы звычайна адвучваем. А ва ўсім свеце ў прадстаўніцкіх гасцініцах кансьержы гатовыя распляскацца ў блін, калі кліент скажа, напрыклад, «хачу квіткі на матч, якія больш не прадаюцца». І ведаеце што? Яны іх знойдуць. Але я пра гэта чытала. А як у жыцці?
Пакуль шукала кансьержаў, міжволі закралася сумненне: а навошта нам яны патрэбны, калі хопіць і валанцёраў, супрацоўнікаў арэн і гасцініц, узброеных усімі неабходнымі данымі. Акрамя таго, вядзецца праца над мабільнымі праграмамі, праз якія можна будзе даведацца ўсё пра інфраструктуру краіны. Вось такое пытанне ў лоб задала падчас сустрэчы з прадстаўнікамі рэспубліканскага грамадскага аб’яднання «Катэрыя». Маладыя, прыгожыя, вельмі абаяльныя кансьержы толькі ўсміхнуліся, а я, здаецца, растала. Начышчаныя туфлі з невысокімі абцасамі, прыемны парфум і адкрытая ўсмешка — вось так яны выглядаюць.
— Мы вырашаем паўсядзённыя праблемы госця: арганізуем трансферы ад/да аэрапорта, вакзала, заказваем столікі ў кафэ і рэстаранах. У цэлым маем справу з усімі іх просьбамі, якія толькі могуць быць. Нават незвычайнымі, — адказвае на мае пытанні Алена Кузьмянкова, намеснік кіраўніка адной з гасцініц Мінска.
— Аднойчы мы шукалі «першае каханне» кліента. Ён прыехаў у Мінск з іншай краіны і захацеў убачыць сваю аднакласніцу, з якой вучыўся ў адной з раённых школ. Праз тэлефонны даведнік мы знайшлі яе бацькоў, а потым і яе. Ведаем, што яна пагадзілася на сустрэчу, але чым скончылася яна — невядома, — уступае ў размову Багдан Ціхановіч, малады кансьерж.
У спісе запытаў і пажаданняў процьма цікавых рэчаў: у дзень нараджэння пастаяльцы захацелі ноччу атрымаць халадзільнік, каб астудзіць напоі. Ноччу! Халадзільнік! Знайшлі, даставілі. Захацелася хатніх саленняў і «пальцам пханую» каўбасу, але крамы і рынкі зачыненыя? Рыхтуйце прыборы — і гэта адшукаюць. Патрэбна сумачка з лімітаванай калекцыі? Патэлефануе кансьерж у Польшчу — і калегі даставяць. «Служба праз сяброўства» — такі закон і правіла кансьержаў.
— Галоўная місія стварэння нашага аб’яднання ў тым, каб прадставіць сваю краіну, свае гатэлі ў самым лепшым свеце. Мэта кансьержаў — дапамагаць у чужой краіне і нават выконваць звышзадачы, — тлумачыць Алена Кузьмянкова, якая адказвае за набор у кансьержы. — Адбіраючы кандыдатуры на пазіцыю «кансьерж», у першую чаргу глядзяць на тое, як чалавек выхаваны, ці ведае ён мовы, ці можа выклікаць да сябе прыхільнасць. Ён павінен мець унутранае абаянне, бескарыслівасць і жаданне дапамагаць. Гэта чалавек, які павінен ведаць свой горад: кожны яго закутак, кожную ўстанову, кожны факт.
Звычайна ў кансьержаў процьма сувязяў у горадзе і за межамі краіны. Напрыклад, калі госць пасля Мінска адпраўляецца ў іншую краіну, нашыя кансьержы могуць патэлефанаваць у гатэль, дзе ён размесціцца, і папрасіць сустрэць з, напрыклад, яго любімым віном менавіта там. Дзіва!
— Такая пасада ёсць звычайна ў пяцізоркавых гатэлях. Але ў гатэлях з меншай колькасцю зорак яны таксама патрэбныя. Госці не вернуцца туды, дзе да іх ставіліся холадна, непрыязна, — Алена Кузьмянкова настойвае на сваім меркаванні.
А цяпер праверым, ці змогуць кансьержы па маім выглядзе сказаць, што ж мне цікава ў горадзе.
Некалькі хвілін, і адказы гатовыя:
— Думаем, вам цікава было б наведаць Нацыянальны мастацкі музей і спальныя раёны, вас цікавіць сапраўднае жыццё людзей, а яшчэ маленькія вулачкі горада — Маркса, Рэвалюцыйную, гістарычныя пабудовы вам таксама спадабаюцца — вы падобная на турыстку, якой цікава сфатаграфаваць штосьці. Што вы скажаце пра сённяшнюю пастаноўку ў музычным тэатры? Упэўненыя, да музыкі вы неабыякавая. А ўвечары мы маглі б зладзіць шпацыр па маладзёжнай барнай вуліцы Зыбіцкай.
Ну і ну, супала!
«Добры кансьерж прапануе толькі тое, што ён праверыў, у чым упэўнены. Таму што размова ідзе пра нашу рэпутацыю і рэпутацыю нашай краіны» — такога меркавання прытрымліваюцца кансьержы Мінска, якія імкнуцца стаць часткай Міжнароднага саюза гатэльных кансьержаў «Залатыя ключы» (Union Internationale des Concierges d’Hotels «Les Clefs d “ Or»). І здаецца, яны да гэтага блізкія.
alinakasel@gmail.com
