Наши геологи открывают нефтяные месторождения с помощью 3D-разведки

Хто шукае, той знаходзiць

Вобраз нафтавіка асацыіруецца, перш за ўсё, з людзьмі, якія днём і ноччу, пры любым надвор’і нясуць вахту на буравых вышках. Аднак не будзем забываць, што гэтаму папярэднічае каласальная праца геолагаў. Напярэдадні іх прафесійнага свята карэспандэнт «Р» наведаў унікальную ўстанову. Тут спецыялісты Беларускага навукова-даследчага і праектнага інстытута нафты (уваходзіць у склад ВА «Беларуснафта») шукаюць адказы на ключавыя для нафтаздабываючай галіны пытанні. Дзе бурыць і чаго чакаць? Сакрэтаў і тонкасцей у гэтай справе хапае. Раскажам аб некаторых.


Што такое керн

Мы знаходзімся ў адзіным у краіне Цэнтры апрацоўкі, даследавання і захоўвання керна. Прызначэнне зразумелае з назвы. Але перш за ўсё высветлім: што такое сам керн? Любы слесар адкажа, што гэта размётачны інструмент у форме стальнога стрыжня. А філолаг, напэўна, успомніць рускую дваранку Ганну Пятроўну Керн, якой Пушкін прысвяціў верш пра цудоўнае імгненне.

Усё так, але тут керн — гэта ўзоры горнай пароды, вынятыя з глыбіні некалькіх кіламетраў з спецыяльнай свідравіны. У аднолькавых і вонкава непрыметных кавалках таіцца цэлы загадкавы свет. Начальнік Цэнтра Ганна Ярашэнка ўмее распавядаць пра яго доўга і займальна:

— Для геолага керн — гэта нiбыта кніга, па якой можна ацаніць патэнцыял нетраў на наяўнасць нафты і газу. Аналіз атрыманых вынікаў вызначае перспектывы на пошук і разведку вуглевадародаў на той ці іншай плошчы. І ў якім кірунку рухацца далей.

Начальнік цэнтра апрацоўкі, даследавання і захоўвання керна Ганна ЯРАШЭНКА.

Убачыць наскрозь

Бяру ў руку адзін з узораў. На мой погляд, проста незвычайны камень. У рэальнасці гэта даламіт каралавы кавернозна-порысты залежаў сямілукскага ўзросту. Яшчэ складаней чым запомніць назву — уявіць, што ўзрост пароды вылічваецца мільёнамі гадоў. А месца, адкуль узялі даламіт, задоўга да нашай эры пакрывала тоўшча акіяна.

— Адтуліны паменей — гэта поры, паболей — каверны, — Ганна Ярашэнка праводзіць лікбез. — Добра калі яны ўзнікаюць, утвараючы звязаную пустотную прастору. Калі гэтага няма — прадуктыўная ёмістасць зніжаецца. Тады і выявіць, і атрымаць вуглевадароды складаней.

Прадуктыўныя пароды, якія змяшчаюць вуглевадароды, з’яўляюцца калектарамі. Ці, як іх яшчэ называюць, пасткамі. Адна з задач геолагаў — выявіць гэтыя пасткі. Зрэшты, дзялення парод на каштоўныя і бескарысныя няма. Неабходна даследаваць увесь разрэз. Паколькі патэнцыял пароды-калектара можа вызначыць толькі поўны комплекс даследаванняў. Вельмі многае залежыць і ад якасці інтэрпрэтацыі атрыманых вынікаў. Таму з высновамі спецыялісты не спяшаюцца.


Узоры керна.

Ад Гомеля да Эквадора

Даследаванні керна нечым нагадваюць крыміналістычныя экспертызы. Тут таксама не бывае дробезяў і патрэбна абсалютная дакладнасць. Адбор, першасны аналіз, укладка — усё павінна рабіцца з захаваннем строгіх правілаў. З буравых пляцовак матэрыял дастаўляюць у Цэнтр, дзе і праводзяць даследаванні, якія доўжацца некалькі месяцаў. У лабараторыі стаіць сучаснае абсталяванне, парк якога рэгулярна абнаўляецца. У наступным годзе, напрыклад, плануецца набыць рэнтген-тамограф. Гэта палегчыць і паскорыць працэс, а таксама дасць магчымасць больш дакладна вызначаць патэнцыял парод.

Пасля даследаванняў іх пакуюць і адпраўляюць у кернасховішча. Уявіце ангар, усярэдзіне якога можна папросту пабудаваць пяціпавярхоўку. Пад самы дах сыходзяць стэлажы са скрынкамі. У іх захоўваецца 35 000 пагонных метраў парод. У памяшканні падтрымліваецца пастаянная тэмпература і вільготнасць. Улетку клімат-кантроль забяспечваюць магутныя кандыцыянеры. Праца на такім складзе не з лёгкіх. З бояззю вышыні тут дакладна няма чаго рабіць.

Дарэчы, керн прывозяць нават з Iндыi, Ямала-Ненецкага аўтаномнага округа, Заходняй Сібіры. Заказчыкаў задавальняе якасць работы нашых спецыялістаў. Па міжнародных кантрактах спецыялісты БелНДПІ таксама аказвае шырокі комплекс інжырынгавых паслуг для нафтавых і газавых кампаній Расіі, Украіны, Эквадора, Венесуэлы.

Узоры індыйскай нафты, якія даследуе «Беларуснафта».

Вядучы інжынер-тэхнолаг лабараторыі кернавых даследаванняў Яўген Хадзькоў.

Будзем шукаць

Беларуская нафта сканцэнтраваная ў Прыпяцкім нафтагазаносным басейне, плошча якога складае 27 тыс. км2. Асноўная колькасць радовішчаў знаходзіцца ў паўночнай і цэнтральнай частцы Прыпяцкага прагіну — у Рэчыцкім і Светлагорскім раёнах. Аднак карціна можа мяняцца. Зараз, напрыклад, спецыялістаў цікавіць Паўднёвая зона. А менавіта Ельскі раён, дзе нядаўна выявілі новае радовішча. Папярэдне яго патэнцыял ацэньваецца ў 20–30 млн. тон вымаемых рэсурсаў. Але лёгкай здабычы не будзе. Зрэшты, на такое ніхто і не разлічваў. У краіне мінімальная глыбіня залягання нафтавых пластоў — паўтара кіламетра. Максімальная — 4500 метраў. Палова запасаў вуглевадародаў лічацца цяжкавымаемымі. Намеснік дырэктара БелНДПІ па геолагаразведачных работах Аляксандр Грудзінін апісвае план дзеянняў:

— Пакуль мы маем асобныя прытокі, але Паўднёвую зону неабходна вывучаць дадаткова. Задача — лакалізаваць і пацвердзіць аб’екты, прыдатныя для далейшай эксплуатацыі. У цяперашні час прабурана каля 150 пошукавых свідравін. Рыхтуемся правесці маштабныя сейсмаразведачныя працы па методыцы 3D. Раней iх тут не вялі, і гэта будзе вялікі крок наперад. Метад дарагі, але эфектыўны, дазваляе атрымаць максімальна поўную і дакладную інфармацыю.

Геолагаразведка — працэс працяглы сам па сабе. З пачатку праектавання палявых работ да бурэння пошукава-разведачных свідравін часам праходзіць ад 2 да 4 гадоў. Тэрміны залежаць ад плошчы i геолага-фізічных умоў рэгіёна. Асабліва калі пошукі вядуцца ў цяжкадаступнай, балоцістай або лясістай мясцовасці. А паколькі геолагаразведка ўключае ў сябе правядзенне выбуховых работ, дадатковыя нюансы ўзнікаюць паблізу населеных пунктаў.

Але ўсё гэта пераадольна. Сучасныя тэхналогіі дазваляюць здабываць з нетраў нават тыя нафтавыя запасы, якія раней лічыліся недаступнымі. А значыць, трэба шукаць.

Сховішча ўзораў, геолаг Рустам КАЗІМАЎ.

КАМПЕТЭНТНА

Пётр ПОЎЖЫК, намеснік генеральнага дырэктара ВА «Беларуснафта»:

— Для геалагічнага напрамку нашай кампаніі апошні час выдаўся насычаным. У рэгіёне адкрыта восем залежаў і Гарцаўскае радовішча. Запушчана свідравіна, якая дае зараз 25 тон нафты за суткі. Але яшчэ важнейшы сам факт выяўлення выкапняў, які азначае патэнцыял для далейшых пошукаў. Новыя залежы адкрыты ў Рэчыцкім раёне, які, здавалася б, ужо даследаваны цалкам. Прабурана транзітная свідравіна, якая дала прырост у 700 000 тон нафты. Намечаны мерапрыемствы па далейшай даразведцы.

Пастаўлена задача стварыць да пачатку восені сейсмічную партыю і выйсці ў абсалютна новы рэгіён — паўднёвую зону Прыпяцкага прагіну. Вызначаны найбольш перспектыўны ўчастак плошчай 600 квадратных кіламетраў. У гэтым заключаецца галоўная мэта і асноўны вектар стратэгічнага развіцця пошукава-разведачнай дзейнасці.

Дасягненню высокіх вынiкаў спрыяе прымяненне новых ведаў і тэхналогій, а таксама скрупулёзная камандная праца нашых спецыялістаў. І, вядома ж, элемент поспеху, якога я хачу пажадаць усім геолагам з нагоды іх прафесійнага свята.

proleskovskiy77@sb.by

НОВОСТЬ В ТЕМУ!

Из глубины Оршанских недр

В нашей стране нефтяные месторождения связаны с Припятским прогибом. Но он не бесконечный, поэтому геологи проводят активные работы по поиску нетрадиционных источников углеводородов.

— Тема углеводородов очень актуальна, — говорит заместитель начальника главного управления природных ресурсов — начальник управления по геологии Министерства природы и охраны окружающей среды Олег Мох. — Есть две структуры, которые сейчас на слуху. Это Оршанская и Брестская впадины. Мы хотим знать перспективы структур на углеводороды. Сейчас находимся на первом этапе их изучения. Проводим сейсмические исследования. Задача ученых — обобщить эти данные и дать нам конкретные ответы, есть перспективы или нет. Нужно искать новые объекты и нетрадиционные источники углеводородов. Занимается этим в основном «Белоруснефть» и мы. 

Сейчас рассматривают все возможные источники углеводородов. В том числе и сланцевый газ. 

Запасы углеводорода, как правило, находятся в ловушках. Они созданы в осадочных породах. Также есть версия, что углеводороды скапливаются на поверхности кристаллического фундамента. То есть в результате неких экзогенных процессов этот продукт поступает из мантии. В таком случае кристаллические породы могут быть не только в этих ловушках.

В нашей стране существуют и редкоземельные породы. Это базальты. Они находятся на глубине более 50 метров. 

— Интерес к ним вызван тем, что наша промышленность требует этого сырья. Мы его завозим. Поэтому заинтересованы в том, чтобы изучить свои месторождения. Хоть они и находятся на большой глубине, — пояснил Олег Мох.

Заместитель генерального директора по геологии РУП «Научно-производственный центр по геологии» Галина Качанко сообщила, что также в стране работают и над изданием целого комплекса цифровых карт: 

— Нам нужно получить данные о строении земли на больших глубинах для того, чтобы составить новые цифровые аналоговые карты. Сейчас проводятся «полевые» работы. Идет системная работа по изучению строения земли с созданием геологических разрезов и карт, — ввел в курс дел Олег Мох. — Некоторые наши территории только сверху изучены. Что на глубине — мы не знаем. Для этого нужно пробурить скважину, сделать диагностику этих слоев, определить их возраст, найти аналогию, соединить эти пласты между собой и вырисовать структуру.

tychko@sb.by

Полная перепечатка текста и фотографий запрещена. Частичное цитирование разрешено при наличии гиперссылки.
Заметили ошибку? Пожалуйста, выделите её и нажмите Ctrl+Enter