Тры днi ў засадзе дзеля аднаго здымка – звычайная справа для бёрдвотчара
21.04.2018 08:28:15
Илья КРАСОВСКИЙ
У родныя мясціны пасля зімоўкі ў цёплых краях вяртаюцца журавы, стрыжы, ластаўкі, буслы. Залятаюць да нас і рэдкія птушкі. Але атрымаць асалоду ад іх прыгажосці не так і проста, хіба што на фотаздымках. А ловяць аб’ектывамі сваіх магутных камер рэдкія віды птушак і жывёл фатографы дзікай прыроды.
Вераб'іны сычык у наваколлі Мінска
Такое даволі рэдкае хобі і ў праграміста Паўла Лычкоўскага. У школьныя гады захапляўся біялогіяй, любіў падарожнічаць. Аднойчы ўбачыў галерэю фатографаў дзікай прыроды, і любоў да фаўны разгарэлася з новай сілай. Захацелася і самому здымаць. Спярша набыў добрую фотатэхніку. Але хобі патрабуе не толькі сродкаў, а і часу — Павел прайшоў курсы бёрдвотчараў, каб умець адрозніваць птушак знешне і па голасе.
Зязюля (знята «з падыходу»)
Некаторыя месцы рассялення рэдкіх птушак падказваюць знаўцы прыроды. Часам фотапаляўнічыя проста выязджаюць у дзікую прыроду і робяць здымкі «з падыходу». Прасцей кажучы, што бачу — тое і фатаграфую. Лепшыя здымкі атрымліваюцца перад заходам сонца і на досвітку, калі птушкі найбольш актыўныя.
— Бывае, пакуль падрыхтуешся здымаць, птушка паляцела, — наракае Павел. — Ды і ў гушчы галін складана фатаграфаваць, хочацца ж зрабіць прыгожы здымак.
Дупель такуе на заходзе сонца
Птушаняты шэрай няясыцi чакаюць бацькоў. Яны ўжо зляцелі з гнязда і сядзяць недалёка ад роднага дрэва
Часта рэдкія птушкі гняздуюцца прама пад вокнамі гмахаў. Напрыклад, у Бараўлянах літаральна ў сотні метрах ад дамоў Павел выявіў «месца жыхарства» вераб’інага сыча — маленькай савы.
Вушастая сава ў мінскім парку
Яшчэ адзін цікавы спосаб выманіць птушак — на бесправадной калонцы ўключаць запіс іх галасоў. Некаторыя фатографы «ідуць далей» і побач з калонкай ставяць пудзілы з лямцу або пластыліну. Птушкі на гэтых «сурагатаў» рэагуюць па-рознаму: некаторыя іх атакуюць, іншыя зацікаўлена фліртуюць.
Самка змеяяда з птушанём
Майская раніца на цецеруковым такавiшчы
І трэці, самы «меланхалічны» рэжым палявання — рабіць «засідку». Для драпежных птушак выкладваюць дзічыну. Замаскіраваўся сеткай, паставіў буданчык, і застаецца толькі набрацца цярпення. Тры дні Павел прасядзеў у засадзе, калі «паляваў» на арланаў-белахвостаў. Гэта вельмі асцярожныя птушкі. Спачатку падпускаюць да здабычы крумкачоў, і потым ужо самі спускаюцца. Толькі на другі дзень «засідкі» адзін з арланаў спусціўся трапезнічаць. Павел яшчэ крыху пачакаў, пакуль той увойдзе ў смак, і стаў «паліваць» арлана кадрамі. Але пстрычкі засаўкі выдалі фотапаляўнічага. Вось для чаго і патрэбна самая прафесійная фотатэхніка — рабіць здымкі ў ціхім рэжыме і даўгафокусным аб’ектывам, каб «біць» здалёк. І галоўнае, пакуль ты ў засадзе, ніякіх вогнішчаў і гучных гукаў — «ясі банан і чакаеш».
Арол-змеяяд прынёс гадзюку для кармлення свайго птушаняцi
Барадатая няясыць у летнім лесе
Спевы рабчыка
ikras@sb.by
![](/upload/iblock/88b/88b20c5938e1619dbe2ae3d8d21e9118.jpg)
Такое даволі рэдкае хобі і ў праграміста Паўла Лычкоўскага. У школьныя гады захапляўся біялогіяй, любіў падарожнічаць. Аднойчы ўбачыў галерэю фатографаў дзікай прыроды, і любоў да фаўны разгарэлася з новай сілай. Захацелася і самому здымаць. Спярша набыў добрую фотатэхніку. Але хобі патрабуе не толькі сродкаў, а і часу — Павел прайшоў курсы бёрдвотчараў, каб умець адрозніваць птушак знешне і па голасе.
![](/upload/iblock/a1d/a1d311c4a9d18e7a8b5407957257ed72.jpg)
Некаторыя месцы рассялення рэдкіх птушак падказваюць знаўцы прыроды. Часам фотапаляўнічыя проста выязджаюць у дзікую прыроду і робяць здымкі «з падыходу». Прасцей кажучы, што бачу — тое і фатаграфую. Лепшыя здымкі атрымліваюцца перад заходам сонца і на досвітку, калі птушкі найбольш актыўныя.
— Бывае, пакуль падрыхтуешся здымаць, птушка паляцела, — наракае Павел. — Ды і ў гушчы галін складана фатаграфаваць, хочацца ж зрабіць прыгожы здымак.
![](/upload/iblock/a6b/a6b97b71558a5b1e51d23f0880b044f7.jpg)
![](/upload/iblock/4b6/4b65b1b6ad1fadfdcad3197799e03688.jpg)
Часта рэдкія птушкі гняздуюцца прама пад вокнамі гмахаў. Напрыклад, у Бараўлянах літаральна ў сотні метрах ад дамоў Павел выявіў «месца жыхарства» вераб’інага сыча — маленькай савы.
![](/upload/iblock/7a8/7a88440d8cdb86eeff10c8c8cbf5fd94.jpg)
Яшчэ адзін цікавы спосаб выманіць птушак — на бесправадной калонцы ўключаць запіс іх галасоў. Некаторыя фатографы «ідуць далей» і побач з калонкай ставяць пудзілы з лямцу або пластыліну. Птушкі на гэтых «сурагатаў» рэагуюць па-рознаму: некаторыя іх атакуюць, іншыя зацікаўлена фліртуюць.
![](/upload/iblock/afe/afe29bac9558b6a04dab6ec81f2e700e.jpg)
![](/upload/iblock/414/41411868241ca399dfa3314c614a72c6.jpg)
І трэці, самы «меланхалічны» рэжым палявання — рабіць «засідку». Для драпежных птушак выкладваюць дзічыну. Замаскіраваўся сеткай, паставіў буданчык, і застаецца толькі набрацца цярпення. Тры дні Павел прасядзеў у засадзе, калі «паляваў» на арланаў-белахвостаў. Гэта вельмі асцярожныя птушкі. Спачатку падпускаюць да здабычы крумкачоў, і потым ужо самі спускаюцца. Толькі на другі дзень «засідкі» адзін з арланаў спусціўся трапезнічаць. Павел яшчэ крыху пачакаў, пакуль той увойдзе ў смак, і стаў «паліваць» арлана кадрамі. Але пстрычкі засаўкі выдалі фотапаляўнічага. Вось для чаго і патрэбна самая прафесійная фотатэхніка — рабіць здымкі ў ціхім рэжыме і даўгафокусным аб’ектывам, каб «біць» здалёк. І галоўнае, пакуль ты ў засадзе, ніякіх вогнішчаў і гучных гукаў — «ясі банан і чакаеш».
![](/upload/iblock/461/461b118762a47663fa1da6d3f4193b31.jpg)
![](/upload/iblock/0d7/0d70121984e508bb943ed50508f4cbfc.jpg)
![](/upload/iblock/503/503b460c0bcb8b879fa638190e32d60e.jpg)
ikras@sb.by