Дзятлаўская святыня

Касцёлу Ушэсця Найсвяцейшай Дзевы Марыі, што ў Дзятлаве, ужо 365 гадоў.

ЁН БЫЎ сведкам Паўночнай вайны, у час якой шведы спалілі самую старажытную пабудову мястэчка — драўляную крэпасць, узведзеную яшчэ князем Канстанцінам Астрожскім. Муры касцёла зведалі нашэсце Напалеона ў 1812 годзе, Першую і Другую сусветныя войны...

У 1624 годзе ў Дзятлаве пачалося будаўніцтва мураванага касцёла. На гэтую важную справу выдаткаваў сродкі Казімір Сапега — чалавек багаты і ўладны, які з 1637 года выконваў абавязкі маршалка літоўскага, а з 1647-га быў падканцлерам літоўскім.

Казімір быў сынам вядомага Льва Сапегі, канцлера Вялікага Княства Літоўскага і ўкладальніка яго Статута. Адным словам, сын працягваў справу бацькі.

Нельга не прызнаць, што Казімір Сапега  быў  адным  з самых дасведчаных лю-

дзей свайго часу, займаўся ўзвядзеннем храмаў. Дарэчы, будаўніцтва Дзятлаўскага касцёла працягвалася дваццаць два гады. І ў 1646 годзе храм, зроблены ў стылі віленскага барока, паўстаў ва ўсёй сваёй велічы, з’явіўшыся сапраўдным помнікам архітэктуры XVII стагоддзя.

Пры непасрэдным удзеле Казіміра Сапегі ў касцёле пачаўся збор багатай бібліятэкі. Праўда, кнігазбор згарэў у час пажараў у XVIII стагоддзі.

У 1751 годзе, пасля вялікага пажару, касцёл перабудавалі. Гэтай справай у асноўным займаўся дойлід А. Асікевіч па фундацыі М. Ф. Радзівіла.

Восенню 1892 года згарэў дах храма. У 1900-м яго аднавілі на сродкі парафіян. У той жа час касцёл абнеслі высокай мураванай агароджаю. Праўда, пазней яна была разбурана. Новая агароджа зроблена не так даўно.

Партал касцёла выкананы ў рэнесансна-барочным стылі яшчэ ў 1646 годзе, верагодна, кракаўскім скульптарам Кастэлі.

І сёння, як і шмат гадоў таму, ідуць у храм мясцовыя вернікі, нясуць свае гора і радасці, спадзяванні, адкрываюць перад Богам свае сэрцы, знаходзяць душэўны спакой. Тут вянчаюцца маладыя пары, нараджаюцца новыя сем’і...

Іосіф ЗАЯЦ,  філолаг